Dłonie Mamy

Słońca zawsze wierne wschody i zachody,
Noce rozśpiewane gwiaździstym milczeniem,
Pustynie kwitnące tylko modlitwami
I morza, gdzie wolność nie zostawia śladów,
Gór dumne krawędzie zdobyte pokorą,
Łąki, które rosą obmyją jak łzami,
Sady aż po niebo wabiące uśmiechem,
Lasy tak cieniste jak poranne oczy
I strofy, co pragną, aby je zaznaczyć –
Każde z bogactw życia darem jest od Boga.

Lecz nim się ich obraz w mej duszy odsłonił,
Przypłynęły wszystkie w łodzi Twoich dłoni.

e