Zosia

Gdzieś tam mieszka Zosia – zwyczajna dziewczyna
Teraz już kobieta – lata mkną tak prędko
Zawsze czymś zajęta, w szare dni wplątana
Martwi się o wiele i o wiele troszczy
Dźwiga swe zakupy – ziemniaki i karczek
Cicho pierze swetry i męskie skarpetki
Nigdy się nie spóźni z obiadem gorącym
Wciąż dokładnie myje podłogę i okna
I od lat nakręca szeleszczący budzik
Lecz w całym miasteczku mało o niej myślą
A jedna łza Zosi, choćby ta najmniejsza
Potrafi przeważyć całe szczęście świata
A bez jej uśmiechu nawet ogród Raju
Cierniami by zarósł i w mrokach się schował
Jedynie Ktoś w gwiazdach zna tę tajemnicę
Gdzieś tam mieszka Zosia – ukryta królowa

e