Powrót do Betlejem

Znowu jak co roku
Wracam do Betlejem
Do niebieskookiej
Maryi z Dzieciątkiem
Przynoszę w węzełku
Bliskich serc opłatki
Z nadzieją by żaden
Nie został zgubiony
Ponownie też niosę
Całoroczne troski
Razem z marzeniami
Bezładnie zmieszane
Ona wszelki smutek
Jako dar przyjmuje
I w świetlistej dłoni
Przeistacza każdy
W szafir zapomnienia
A Dziecię uśmiechem
Może jedno z marzeń
Choć w maleńką miłość
Prawdziwą przemieni

I znów pełen wiary
Z pustym już tobołkiem
Przyklękam w kąciku
Za wiernym osiołkiem

e